Tekst

Dinsdag 28 juni WHITEHORSE

We hebben veel geluk gehad dat we Whitehorse hebben kunnen halen, er was nl. maar 1 tankstation op dit traject van Dawson naar Whitehorse, maar helaas die was opgedoekt!! Gelukkig hadden we ‘s morgens onze tank nog volgegooid en konden we het net halen, omdat we grotere tanks hebben dan onze eigen motoren.

Bij het benzinestation dat we daarna tegenkwamen hebben we dus andere motorrijders gewaarschuwd om reserve-benzine mee te nemen, zij hadden kleinere tanks. Als je zoiets in Rusland meemaakt, dat kun je verwachten, maar hier???


We hebben heel wisselvallig weer gehad, steeds afwisselend zon, en regen. Ik was deze dag 4 keer tot op mijn huid natgeregend, dus wordt er bij de eerstvolgende gelegenheid een nieuwe regenbroek gekocht. Mijn Gore-tex broek is helemaal “op”!

Onderweg mijn goeie leesbril nog verloren, die was van de motor gevallen toen we even langs de kant stonden.

Toen we terugreden om hem te zoeken, lag ie nog midden op straat. En dank zij de afwezigheid van ander verkeer kon ik hem onbeschadigd weer opzetten.... weer mazzel!

Over weinig verkeer gesproken..... als in Canada wegwerkzaamheden zijn, staat er iemand met een stopbord  alle verkeer tot stilstand te brengen, om dan in file achter een Road Pilot te rijden tot End Road Working. Zelfs al is er geen verkeer!! We stonden daar dus gewoon 20min. te wachten,  om dan door onze prive Road Captain begeleid te worden, zo houden ze iedereen wel aan het werk.











Deze dag hebben we eigenlijk te lang doorgereden, we kwamen pas laat in Whitehorse aan, en alle hotelletjes zaten al vol, uiteindelijk hadden we iets gevonden, waar dus nog plaats was omdat niemand daar zal willen slapen.

Flink wat parfum rond gespoten, en proberen niet alles te zien.......


Woensdag 29juni BEAVER CREEK

Vandaag hebben we weer een “Russische” dag gehad. Alleen was het nog zwaarder.

Ten eerste omdat je hier zo’n slechte wegen niet verwacht, (onverhard met slijk) en ten tweede omdat we het verschrikkelijk koud, en bijna de hele dag stortregen hadden.

We vonden het allebei flink “afzien”, en ik zat gewoon niet lekker in m’n vel, omdat er nog een flinke dosis heimwee bij kwam. ( Komt soms zomaar eventjes opzetten, en gaat meestal ook snel weer over.)


We waren om 16.30 uur eventjes gaan theedrinken, en hadden de keuze om daar te overnachten, of door te rijden. Maar we wilden graag verder komen die dag i.v.m. het rijschema dat we toch ongeveer moesten aanhouden om vrijdag de motoren weer op tijd terug te brengen.










Ondanks het weer was de natuur weer ENORM! Eigenlijk kreeg het iets magisch, flarden mist die boven het water hing, en na de regen roken de bloemen langs de weg nog lekkerder, en dat is het voordeel van het reizen met de motor, je ruikt alles heel intens!

We kwamen pas ‘s avond om 20.00 uur aan in Beaver Creek, waar ons afzien werd beloond met hartstikke gezellige houten gebouwtjes midden in de natuur. En...ze hadden wasmachines, dus werd ons wasje weer eens gedaan. Zelfs Ad kan voortaan de was vouwen hihi, wat ie hier toch allemaal leert!!!


Donderdag 30 juni GLENNALLEN

Vandaag weer een hele afstand gereden, en weer flinke regenbuien

op onze kop gehad!! 

Daarom is het hier ook zo mooi groen, en minder bosbranden!

Glennallen is weer een piepklein plaatsje dat weer richting Anchorage ligt.

( 350km N/O) 554 inwoners.


Vandaag vertelde een meisje dat het verkeer regelde bij wegwerkzaamheden ( er was bijna geen verkeer ) dat het hier in de winter 60 graden vriest. Dit is meestal een korte periode, de rest van de winter is het 40 a 50 graden onder nul. De mensen blijven dan zoveel mogelijk binnenshuis.


Vrijdag 1 juli ANCHORAGE

Vanmorgen weer aangereden, en ...vergeten te tanken!  STOM   dus weer terug naar Glennallen en onze tanktjes volgegooid. Je weet het hier nooit, zomaar 110 mile rijden zonder benzine, zelfs mijn FAT-BOY kan niet zonder.

We hadden wel de “pee in” want we begonnen WEER met slecht weer, en het werd steeds kouder!!

Tot we er achter kwamen dat we een paar honderd meter boven gletsjer MATANUSKSA zaten.

Je bent dan weer bijna tot op ’t bot toe koud, maar als je dan zo’n mooi natuur wonder ziet krijg je ‘t meteen weer warmer!!  Alleen al de kans om daar een foto van te maken!



                   Geweldig! en als je dan na een paar honderd

                         miles aankomt in Anchorage, rijden de mensen

                         in een hempje op hun Harley!!!

                         Snappen wij dus niks van met 3 jassen

                         over mekaar.....


We werden “warm” (niet dus!) onthaald door de dochter van de Baas!!  Want, we waren een dag te laat met het inleveren van onze motoren. OEPS..  Ze hadden daarvoor andere mensen moeten teleurstellen. Heel vervelend!!


Zaterdag 2 juli ANCHORAGE

Vandaag nog eens gebeld met de rederij Princess Cruising, en ze hadden helemaal geen reservering van ons staan.

Cruistetravel (uit NL.) heeft dat dus heel slecht voor ons geregeld. Nu gaan we een andere manier zoeken om terug te gaan naar Seattle. En dat zal wel vliegen worden, dat is uiteindelijk de snelste (en goedkoopste) manier.

Maar snel hoeven we er niet te zijn, want de laatste keer dat we contact hadden met de agent die onze motoren verscheept vanuit Vladivostok, kregen we te horen dat ze zelfs nog niet eens geladen waren voor Z.Korea!!!

Stel, dat dat inmiddels wel gebeurd is, dan moet de container in Pussan overgeladen worden op de boot naar Seattle. Daar zullen nog wel luttele weken mee gemoeid zijn, dus gaan we proberen 2 motoren de huren in Seattle. En daar weer een rondje maken!!


Zondag 3 juli PRINCE PHILIP SOUNDS is een Fjord.  daycruise   

Omdat we toch vanaf het water Alaska ook wilden zien, hadden we een dagcruise geboekt. En we waren allebei helemaal onder de indruk van wat we gezien hebben. Deze boten zijn kleiner en kunnen dus veel dichter bij de interessante bezienswaardigheden komen. Vanaf het water bekijk je alles weer veel anders en het was enorm, wat we te zien kregen. Overal gletsjers, Fjorden, IJsschotsen, Zee-otters. Maar geen Orka’s, en weer geen Beren...haha


                                                        

                                              

                                                                                              

                                          












                                                                                                                                                        


   

                                                                                                   


Maandag 4 juli 

In heel Amerika werd nu “ The 4th of july” , oftewel Independenceday, gevierd, maar hier was er weinig van te merken.

De mensen hier hebben lekker een lang weekendje vrij genomen om gaan te vissen, kamperen, of lekker samen met hun gezin gezellige dingen te ondernemen.

Mooi om te zien dat ze zo’n dag op een ander manier vieren als in het midden van de U.S.A.!

Schijnbaar was hier ook vuurwerk, maar wat moet je daarmee als het niet donker wordt?!

We hebben deze dag veel gewandeld langs de Fjord van Anchorage.


Dit was de laatste dag van onze 9de week.

Even de balans opnemen ! :

4 tubes tandpasta verbruikt

4 keer uitgroei geverfd ( Rian)

Ad heeft nog steeds hetzelfde kleine busje scheerschuim in gebruik, goed he?

Ik raak behoorlijk uitgekeken op mijn garderobe, er beginnen zich slijtgaatjes te vertonen.

Ad heeft nergens geen probleem mee.

Rian heeft met tussenposes behoorlijk last van heimwee, (geen wonder met zo’n leuke kiendjes die thuis zijn)

En het echte goede nieuws is dat we vandaag gehoord hebben dat onze motoren eindelijk verscheept zijn. pfffft

Dus we kunnen er misschien op hopen dat ze misschien over een weekje of 3 in Seattle zijn.


Een fijn gevoel om deze week af te sluiten!













Wij rijden nu in Yukon, N/W Canada, en volgen de Yukon-river die 3190km lang is.

Hij ontspringt in British Columbia en mondt uit in de Beringzee.

Het geeft prachtige vergezichten, en geweldig de rivier vanaf onze motor te zien!